Rüya’dan bir alıntı
Kendine eziyet etmek ister gibi çantasından iPod’unu çıkardı. Bir Macar Rapsodisi başlıklı şarkı listesinden İkinci Perde’yi seçti. Kitabını yazarken her tablo için müzikal bir tema belirlemiş ve hemen hemen her sahnede dinlediği farklı parçalar olmuştu. Birinci Tablo’daki en önemli parçalar Do Minör’dü mesela. Beethoven’in Beşinci Senfoni’si, Do Minör, Opus Altmış Yedi, “Kader.” İkinci Tablo, Re Majör ağırlıklıydı. Beşinci Tablo başlıklı listeyi seçti. Rahmaninov. Beş numaralı Prelüd. Sol majör. Yerden yere vura vura Rahmaninov! Sonra kırgın, durgun Rahmaninov. Károly’un işkence sahnesini yazarken yüzlerce kez dinlediği Rahmaninov. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.
Kaldırımın ilerisinde bir kemancı gördü. Üzerine Rahmaninov monte edilmiş sessiz bir film gibi seyretti kemancıyı. Sonra iPod’un kulaklıklarını çıkardı. Kemancı Friss çalıyordu. Rapsodinin ikinci bölümü Friss… Vura vura… Ezip geçercesine… Yıka döke… İmre Magyari’nin torunu olabilir mi, diye düşündü içi burkularak. Karşıdaki sokaktan bir cenaze arabasının geldiğini görür gibi oldu.
Kemancının önünden geçerken, “Kızıl Sarafan’ı çalın…” diye mırıldandı.
DÜŞÜNCELERİNİZİ BENİMLE PAYLAŞIR MISINIZ?